NATALIA
współzałożycielka i Prezes Stowarzyszenia Sprężyna – Centrum Edukacji Nieformalnej. W życiu zajmuję się „budowaniem mostów” … między ludźmi, między kulturami, między edukacją formalną a nieformalną. 2007 rok był przełomowym rokiem w moim życiu. Będąc na studiach w Republice Południowej Afryce, odkryłam cel swojego życia, który można ubrać w jedno słowo „reconciliation”. Dzisiaj realizuję misję mojego życia poprzez budowanie współpracy w miejscu które kocham i z którego pochodzę na styku 3 kultur Pienin, Podhala i Spisza.

Nigdy nie planowałam założenia stowarzyszenia. Jest to jednak jedna z najwspanialszych przygód, która rozpoczęła się od potrzeby zrobienia czegoś dla siebie i innych kobiet….  
A wszystko zaczęło się od pomysłu w gronie przyjaciółek by stworzyć „Kobietę, Kreatywność, Kulturę” w roku 2010. Bardzo leży mi na sercu edukacja nieformalna i inwestowanie w ludzi a w szczególności w dzieci i młodzież. W 2013 roku spełniłam swoje wielkie marzenie jakim była realizacja projektu „EduBridges” – budowa mostów między edukacją formalną
a nieformalną dla trenerów, edukatorów, nauczycieli, liderów z 10 krajów europejskich.

Moim marzeniem jest współpraca trzech sektorów. Dlatego, że jestem praktykiem, postanowiłam poznać „od kuchni” każdy sektor, dzięki czemu lepiej rozumiem problemy, potrzeby i możliwości NGO, biznesu i jednostek samorządowych. To doświadczenie doprowadziło mnie do budowy sieci współpracy miejsc i obiektów prezentujących „żywe” dziedzictwo przyrodnicze, historyczne i kulturowe, tworzących polsko-słowacki produkt turystyczny Ekomuzeum „Dziedziny Dunajca”. Jest to oferta, która pozwala w wyjątkowy sposób zobaczyć, poznać i doświadczyć bogactwo naszego regionu.

Uwielbiam…Gdy ktoś dla mnie czyta, uśmiechnięte oczy drugiej osoby, wielokulturowość, piękno przyrody, biesiady z przyjaciółmi w ogrodzie, dobre wino i pyszne jedzenie.

Pasjonuje mnie…Spotkanie z drugim człowiekiem i tworzenie zmian.

Drażni mnie…Ignorancja, arogancja i głupota.

Marzenia… naprawdę się spełniają. Ostatnio spełniło się moje ostatnie dziecięce marzenie, na które czekałam 20 lat: podróż na drugi koniec świata do Australii i Nowej Zelandii, która była jak odkrycie „nowego” lądu na wielu płaszczyznach…

MAGDA
jestem w Sprężynie od samego początku i nawet jeśli sama nie angażuję się
w poszczególne działania, to zawsze wspieram je z całego serca. Sprężyna to dla mnie przede wszystkim grupa dobrych znajomych, którzy potrafią się zjednoczyć we wspólnym działaniu. 

Kocham przyrodę, przestrzeń i ciszę. Uwielbiam chodzić po górach i tańczyć. Zawsze mam w plecaku książkę i tragedią jest dla mnie, kiedy zapominam okularów do czytania.

Najbardziej na świecie nie znoszę braku życzliwości tak dla ludzi jak dla zwierząt
i jednorazowego plastiku.

KASIA
jestem w Sprężynie od samego początku i bardzo się z tego cieszę, gdyż jestem wśród przyjaciół, gdzie łatwiej walczyć o swoje marzenia i wprowadzać je w życie. Dzięki różnym inicjatywom organizowanym przez nasze stowarzyszenie, w których miałam przyjemność wziąć udział, wiele się nauczyłam i poznałam bardzo dużo wartościowych ludzi.

Na co dzień żyję dość intensywnie, pracując, wychowując dzieci, męża oraz psa ? i próbując w tym wszystkim nie zwariować ? i znajdywać też czas dla siebie samej. Staram się nie poddawać wszechobecnemu narzekaniu na to co złe, ale robić coś w kierunku zmiany. Pracować nad tym, aby nie bać się iść pod prąd, wierzyć w ludzi i nie martwić się tak bardzo, co inni sobie  o mnie pomyślą.

Szczególnie bliskie są mi idee, które pomagają zwolnić tempo i ucieszyć się tym, co tu i teraz, a także doceniać siebie nawzajem i wspierać, w tym co dobre. Bardzo pomaga mi w tym wiara w Boga oraz moi przyjaciele, którzy są blisko i zawsze mogę na nich liczyć!

W czasie wolnym … czytam, spaceruję z psem, podróżuję, spotykam się z przyjaciółmi.
Uwielbiam … poznawać ludzi z różnych krajów, budzić się rano wśród odgłosów przyrody, wyszukiwać tanie loty ? i podróżować w nowe, nieznane miejsca.
Drażni mnie … bezproduktywne narzekanie, bezmyślne niszczenie środowiska, w którym żyjemy, bałagan w domu, nad którym wciąż nie mogę zapanować.

Marzenie … wychować córki na szczęśliwe, pewnej swej wartości kobiety. Wyjechać
w daleką, niskobudżetową podróż, zobaczyć rafę koralową na własne oczy.

ANIA
Jestem żoną, mamą, córką, siostrą, przyjaciółką...i chyba właśnie budowanie tych relacji stanowi o moim poczuciu szczęścia...najważniejsi są dla mnie ludzie...lubię się spotykać, wspólnie działać, pomagać gdy potrafię a nade wszystko śmiać się i cieszyć każdą chwilą. Uczę się dostrzegać cuda w każdym momencie życia. Kocham naturę, jej wpaniałe zawiska, jej niezwykłą doskonałość i nieustanne dążenie do harmonii. Przyciąga i pasjonuje mnie wszystko, co pochodzi od natury... począwszy od gotowania, opartego na roślinnych darach naszej Matki Ziemi, po naturalne budowanie, którego efektem jest nasz dom, wzniesiony pracą rąk własnych, z drewna, paździerzy, wapna i wody:-) Szczególnym uczuciem dażę góry  i każdą niemal w nich aktywność. Świadome wędrowanie po górach i ich możliwie uważne poznawanie jest dla mnie natchnieniem i inspiracją do dobrych zmian w życiu.

JACEK
Z zawodu architekt, a z zamiłowania strażak. Jest liderem strażackiej młodzieżówki (chłopaki go uwielbiają – jest dla nich kumplem i autorytetem). Tata dwóch pięknych córek i mąż wspaniałej żony Agnieszki. Zapalony sportowiec – nikomu nie przyznaje taryfy ulgowej, starsza córa już od najmłodszych lat jeździła z nim na narty i wyprawy rowerowe. Kocha góry (a tak naprawdę jest od nich poważnie uzależniony – musi, po prostu musi, raz na czas iść w Tatry). Jest świetnym przewodnikiem amatorem i potrafi zaplanować niesamowite wycieczki. Jest złotą (platynową!) rączką – ma w rękach niesamowity talent. Potrafi naprawić i skonstruować niemal wszystko (co wszystkie panie z jego otoczenia sprytnie wykorzystują) Świetnie gra na gitarze – zagra wszystko od kawałków rockowych po przeboje z domowego przedszkola. A do tego śpiewa! Lubi i (uwaga!) potrafi tańczyć (przy okazji imprez tanecznych żona musi się nim dzielić!) Zawsze uśmiechnięty i życzliwy. Nie potrafi odmówić innym pomocy.

JAREK – Koordynator projektu TURTREK

Moją pasją jest turystyka kwalifikowana, a przede wszystkim wszystko co związane z wodą: dłuższe i krótsze, dalsze i bliższe traperskie wyprawy kajakiem lub kanadyjką, nurkowanie w zimnych lub ciepłych, ciemnych lub przejrzystych morzach, jaskiniach, wrakach całego naszego pięknego świata  (Divemaster PADI, Rec Tec Diver), żeglowanie gdy nadarzy się okazja (sternik jachtowy, instruktor żeglarstwa, ratownik wodny), ale również rower (wyprawy rowerowe, serwis rowerowy), górskie włóczęgi  i całkiem nowa  pasja – kociołkowanie. No i lubię to wszystko wymyślać, organizować, a później realizować. Wierzę w optymistyczną siłę umysłu. Nie lubię gdy ktoś pesymistycznie zakłada, że coś się nie uda!!!   

EWA 

Lubię ludzi, muzykę, swoją pracę, lato, mój rower, podróże małe i duże i aktywność wszelaką – ostatnio z wiosłem w garści na szlakach Turtreka. I bardzo lubię jeść!
Podpisuję się oburącz pod słowami piosenki : „ …rodzina , rodzina – źle kiedy jest, lecz kiedy jej ni ma, samotnyś jak pies!…”                                         
Kocham życie , dobre filmy i siatkówkę (staram się zarazić tą miłością kogo się da i zapraszam na sprężynowe wieczory z piłką siatkową w Maniowach bezustannie).
Nie lubię deszczu, głupoty i narzekania… I mam bardzo pracowitego Anioła Stróża!